Τα προβλήματα των σύγχρονων νέων και η συμπαράσταση των μεγάλων

Υποβλήθηκε από vas.vas στις Τετ, 02/02/2022 - 09:43.

  Αναμφισβήτητα, εμείς οι νέοι ερχόμαστε αντιμέτωποι με αρκετά σοβαρά προβλήματα και κάποιοι από εμάς επιλέγουμε να συμβουλευτούμε τους μεγαλύτερούς μας , κάτι παλιότερα με τους λογοτέχνες της γενιάς του 1930, όπως μας μαρτυράει ο Άγγελος Τερζάκης στο δοκίμιό του. Ένας σημαντικός πεζογράφος που τόνισε πως στα μέσα του περασμένου αιώνα , οι νέοι , όπως άλλωστε και σήμερα , επιζητούν ξεκάθαρες απαντήσεις από τους πρεσβύτερους χωρίς ασάφειες και αοριστολογίες. Ποια είναι όμως τα προβλήματα των σύγχρονων νέων; Και πώς μπορούν οι μεγαλύτεροι να μας συμπαρασταθούν;

   Παραλείποντας προβλήματα, όπως αυτό των ναρκωτικών ή του αλκοολισμού, τα οποία είναι διαχρονικές μάστιγες που αφορούν κάθε ηλικία, ας επικεντρωθούμε στους σύγχρονους νέους. Η σημερινή μορφή της σχέσης ανάμεσα στα δύο φύλα είναι ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει εκατομμύρια εφήβους και πολλές φορές έχει αποφέρει καταστροφικές συνέπειες σε αυτούς. Ένας δεσμός ανάμεσα σε δύο σύγχρονους νέους, που κάποιες φορές δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως δεσμός, έχει χάσει την αθωότητα και την αγνότητα που είχε παλιότερα , φυσικά με κάποιες εξαιρέσεις. Αυτή η ελευθεριότητα και η επιπολαιότητα στις σχέσεις οδηγούν σε περιστατικά έκθεσης των προσωπικών στιγμών στο διαδίκτυο και τελικά διακίνησης ακατάλληλου υλικού. Δεν είναι λίγες οι φορές που ακούμε για περιπτώσεις αυτοκτονιών λόγω αυτών των περιστατικών.

  Ένα ακόμα πολύ σοβαρό, κατά τη γνώμη μου, θέμα που αντιμετωπίζουν οι νέοι, είναι η τρομακτική έκθεση στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και η αφιέρωση πολύ χρόνου σε αυτά. Ζουν για την επιδοκιμασία (like), ψάχνουν απεγνωσμένα ακόλουθους (followers) για να ξεπεράσουν την τάδε <<φίλη>> τους , σπαταλούν τη ζωή τους μπροστά σε μια οθόνη κινητού. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την απομόνωση από τον πραγματικό κόσμο με συνέπεια την κατάθλιψη και ό,τι αυτή μπορεί να αποφέρει. Πώς μπορούν όμως να βοηθήσουν οι μεγαλύτεροι;

  Δεν υπάρχει μαγική συνταγή που μπορεί να δώσει λύση στα προβλήματα αυτά. Οι μεγαλύτεροι, λοιπόν, θα πρέπει να προσπαθήσουν σκληρά αφιερώνοντας τον ανάλογο χρόνο στους νέους με σκοπό να επιτευχθεί η αποστολή τους. Ο διάλογος είναι το πιο ισχυρό όπλο τους. Μέσα από τη συζήτηση, θα πρέπει να κάνουν τον νέο να τους εμπιστευτεί, να μάθει να εξωτερικεύει τα συναισθήματά του και αργότερα τους προβληματισμούς που τον βασανίζουν. Αν ο νέος μοιραστεί τα προβλήματά του με ένα μεγαλύτερο, πιο έμπειρο άτομο που τις περισσότερες φορές είναι ο γονιός του θα νιώσει καλύτερα.

   Δεν αρκεί μόνο η θεωρία , αλλά θα πρέπει τα λεγόμενα των μεγαλύτερων να συνάδουν με τις πράξεις τους. Είναι καλό να γίνουν παράδειγμα προς μίμηση για τους νέους και όχι προς αποφυγή. Το να είναι απόλυτοι δε θα βελτιώσει τη συμπεριφορά των νέων, το αντίθετο μάλιστα. Οφείλουν να τους δίνουν την ευκαιρία να επιλέγουν καθοδηγώντας τους να το κάνουν με σωστή κρίση. Εν τέλει, ας δοθούν οι ευκαιρίες να αξιοποιήσουν τον ελεύθερο τους χρόνο δημιουργικά με σκοπό να αποφευχθούν καταστάσεις που επηρεάζουν αρνητικά την ψυχολογία τους και μακροπρόθεσμα την ψυχική τους υγεία.

   Ας ευαισθητοποιηθούμε λοιπόν και ας είναι αυτή η αρχή της προσπάθειάς μας να κάνουμε να πράγματα καλύτερα.

Πιτσάκη Αναστασία, Α2